والنتاین چرخ ریسکها


شاخ
شاخه درازکردم
پشتِ این پنجره صبح
بنشیند و گرم­ شود رویش
چرخ ­ریسکِ برف­زده

و حالا، پیچیده در شبکه­ ها
عشق
عشق است این روزِ جهانیِ،
می­ دانستند
چرخ­ ریسکها


14/2/2015

یوم النكبة



ابرها
ابرها پراكنده شدند اما
آفتاب كو؟
مثلِ اینكه مُرده‌باشی اما
اما خداوند كو؟
اذا الشمس‌ كوْرت*
و اذا الن‌.‌.‌. نه می‌بارد، نه می‌تابد
نه خدایی هست در كار
بر این جهانِ بدكار
همه چیز مُرده یا در فساد
یک انفجارِ کور؟
و اذا النجوم انکدرت
و ماه
آینۀ گِردِ جیبی
پیرمرد انبوهِ ابروهایش‌ را صاف‌كند با تُف* که ...
تفو بر تو ای چرخِ گردون تفو
به كدامین گناه؟
به كدامین گناه
در كارتُن می‌كنید كودكانتان* را بخواب؟
تقویم كو؟ چه روزی ست؟ 22؟
یوم النكبة.
نوشته بود:
سكوت! خطرِ ریزش‌!
و همانا سقوط، از قاف* تا قطر

زیرِ بهمن
كو مجالِ خواندن
كه هنوز
فرومی‌ریزد و می‌غلطد و می‌.‌.‌.
نكبت
و الشمس‌ كوْرت
و النجوم‌.‌.‌. ستاره‌ها كشته‌شدند
و خردها كور
و اشترانِ آبستن در آتش‌ ‌دویدند
و تانكهای شعله‌ور
و سربازانِ سرباخته، تن‌سوخته
در آن 22
نوشته‌بود آن مرد كه مجنون است خود.*
گفتند خیلِ مدرن اما
كه قدیس‌ است بر سنْت.
همان كه پپسی را مصادره
و بُطر را قسمت‌كرد
خدایان وضو نمی‌گیرند

ابرها
ابری نمی‌بارید
خورشید هم نمی‌تابید
اذا الشمس‌ .‌.‌. در آن روز
چه روزی بود؟ 22؟
یوم النكبة.
خدایی مانده مگر
كه از شرِْ شیطانش‌ بدو پناه برید؟
گفتند مجنون است* .‌.‌.
و كس‌ نپرسید
به كجا چنین دیوانه‌وار؟            

كِی رستگاری در آتش‌افروزی‌ست؟
و به كدامین جرم؟
به كدامین جرم سنگسار می‌كنید
زنِ باردار؟
خود آبستنِ چه بودید جز نكبت؟
تا
اذا الشمس‌ كوْرت
تا قارچ رادیو اکتیو
تا انفجارِ هسته‌ای؟

11/2/2015
22 بهمن هزار و سیصد و نود و سه


* وقتیكه خورشید تیره‌شود و ستاره­ها کدرشوند .‌.‌. گفتند كه مجنون است .‌.‌. قرآن، سورة التكویر
* فیلمی از آیت الله خمینی در بیمارستان که بی اطلاع از روشن بودن دوربین به چالاکی آینه­ای از زیر بالش بیرون میکشد دقیقا برای ابروهایش.
* به انبوه کارتنخوابان در ایران کودکان نیز اضافه شده. خبرگزاریها
* ز پشمِ شتر خوردن و سوسمار/عرب را به جایی رسیده‌است كار/كه تاجِ كیانی كند آرزو/تفو ‍
بر تو ای چرخِ گردون تفو. فردوسی
* قاف، رشته كوه البرز، اعراب آنرا پایان جهان می‌پنداشتند.
* تحریر الوسیله، ولایت الفقیه، كشف الاسرار
* ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد. فروغ فرخزاد